Webhocam

Uzayın sahip olduğu en ilginç konularından biri olan takımyıldızlar, yüzyıllar boyunca insanların her zaman ilgisini çekmiştir. Takımyıldızlar, özellikle Eski Yunanlılar tarafından yapılan araştırmalarla listelenmeye başlanmıştır. 

Yapılan arkeolojik araştırmalar, ilk takımyıldızı tasvirinin yaklaşık 17.000 yıl öncesine dayandığını ortaya çıkarmıştır. Tipik olarak, takımyıldızları Dünya’dan bakıldığında gökyüzünde birbirlerine oldukça yakın görünürler. Bu yıldızlar da Samanyolu’nda kendi yörüngelerinde hareket ettikleri için, sahip oldukları yıldız desenler zaman içinde değişebilmektedir. 

Takımyıldız, gökyüzünde belili desenler oluşturan bir grup yıldıza verilen isimdir. Gökyüzünün açık olduğu bir akşam, teleskop kullanılmadan çıplak gözle görülebilirler. Şekil olarak mitolojik canlılar, hayvanlar, insanlar ve çeşitli nesneler olmak üzere birçok şeye benzetilmektedirler. Bu şekillerden bazıları diğer takımyıldızlarına göre daha belirgin görünmektedir. 

İsimleri genellikle takımyıldız içinde bulunan en parlak yıldızların oluşturduğu şekle göre verilir. Bazen takımyıldızının içinde görülebilen daha küçük şekiller görünür. Böyle durumlarda da küçük şekillere isim verilir ve bunlara yıldız işareti denir. Takımyıldızlarını oluşturan yıldızların bazıları, bakış doğrultsundan dolayı birbirlerine oldukça yakınmış gibi gözükür. Bundan dolayı, takımyıldızlarındaki bu yıldızlar birbirleriyle bağlantılı değildir.

Takımyıldızlarının tarihi binlerce yıl geçmişe dayanmaktadır. Çeşitli araştırmalar esnasında ortaya çıkan eski mağara resimlerinin, çeşitli takımyıldızların tasvir edildiği düşünülmektedir. MÖ 1.000 civarında da birçok takımyıldızı örneğine rastlanmıştır. Eski Yunan uygarlıkları yaklaşık 50 takımyıldızını tanımlamışlardır ve bunlar günümüzde gökbilimciler tarafından kullanılan takımyıldızları araştırmalarının temelini oluşturmaktadır.

1928’de Uluslararası Astronomi Birliği, 88 tane modern takımyıldızı bulunduğunu açıklamıştır. Her iki yarım kürede de 12 ana takımyıldızı bulunmaktadır. Kuzey Yarımküre’de ufukta alçakta, Güney Yarımküre’de ise gökyüzünde daha yüksekte görülürler. Bu takımyıldızlar, Zodyak takımyıldızları olarak bilinmektedir. Kuzey yarımküredeki diğer takımyıldızları arasında, Büyük Ayı, Küçük Ayı ve Cassiopeia yer almaktadır. Güney Yarımküre’de Phoenix, Lupus ve Centaurus gibi takım yıldızları görülebilir.

Takımyıldızlar, teknolojinin gelişmesiyle birlikte artık yol bulmak ve zamanı tahmin etmek gibi konular için kullanılmamaya başlanmıştır. Takımyıldızlar, yıllar önce gökbilimciler tarafından keyfi olarak seçilmiş olsalar da, yıllar içerisinde o kadar kabul edildiler ki, zamanla gökyüzünde “sınırlar” olarak kullanılmaya başlandılar.

Yıldızlar ve takımyıldızları uzun süreler aynı yerlerinde kalırlar. Bilim insanları, takımyıldızlarını yerleri sabit olduğundan dolayı, gökyüzünde yön bulmak için de kullanılırlar. Tıpkı takımyıldızlar gibi bilinen yıldızlar da konum bulmak için kullanılabilir.

Takımyıldızları ile sınırlandırılan bu bölgeler, o bölgede yer alan yıldızları, galaksileri ve diğer uzay nesnelerini daha kolay adlandırmak için kullanılmaktadır. Örneğin, dikkat çeken bulutsular, içinde yer aldıkları takımyıldızının adını alabilirler. Bunların yanı sıra, zaman zaman meydana gelen meteor yağmurları da isimlerini gerçekleştiği takımyıldızının sınırlarına göre alırlar. Kısaca, bir nesnenin konumunu daha kolay bulmak için referans noktaları olarak kullanılırlar.